داشتن حریم و مرز و رعایت آن برای دیگران، از مهم‌ترین اصول اخلاق، شرع و عرف با ترجمه‌ای کم و بیش یکسان در کل جهان‌ست و با این‌همه در بین مردمان سرزمین ما کمتر از همه جای دنیا، رعایت می‌شود.
همین که وقتی گوشی دیگران زنگ می‌خورد، به صفحه و نام تلفن زننده نگاه می‌کنیم
همین که رد آدمی که رفته یا راندیمَش را در همه جا دنبال می‌کنیم
همین که اگر شخصی با ادعای دوست داشتن، به ما “نه” گفت، هنوز می‌خواهیم کنترلش کنیم تا در قلمرو ما و برای ما باشد.
اینکه وقتی یک آدم بالغ، به ما اعلام می‌کند در حوزه‌ی دیگری فعال‌ست یا عشق می‌ورزد حتی با ادعای مهرورزی، وادارش می‌کنیم وارد فضای عاطفی ما شود…
اینکه خیانت می‌کنیم
همین که دروغ گفتن کار ساده‌ی روزمره‌امان شده
و کلا هر بی‌اخلاقی و بی‌حرمتی، یعنی مرز نداشتن،
یعنی مرز دیگران را نگه نداشتن!
پ.ن: کاش حرمت بیشتری نگه داریم.
عاطفه برزین
