هر چيز به وقتش خواهد آمد. زندگى را نمى شود تعجيل كرد. زندگى طبق برنامه هايى كه بسيارى از مردم دلشان مى خواهد پيش نمى رود. زندگى ابدى ست و ما هرگز نمى ميريم كه در واقع هرگز متولد نشده ايم. ما فقط از مراحل مختلف مى گذريم. پايانى نيست. انسانها ابعاد بسيارى دارند اما زمان، آن زمانى كه ما فرض مى كنيم نيست، زمان در درس هايى ست كه ياد مى گيريم.
روح استاد شاعر ادامه داد؛
همه چيز به وقتش بر تو آشكار خواهد شد. اما تو بايد فرصت داشته باشى دانشى را كه تا كنون به تو داده ايم در خودت تحليل كنى!
انتهاى فصل هشتم كتاب استادان بسيار زندگى هاى بسيار/ دكتر برايان ال وايس
پ. ن: تعريفى كه اين استاد از زمان مى كند بسيار جالب ست و به نظرم يعنى اگر ما درسمان را از وقايع مختلف در زندگى مان بگيريم با سرعت به سمت كمال پيش مى رويم وگرنه در جهان و زندگى هاى مكرر نابخردانه، سخت و سهمگين، درجا خواهيم زد!
عاطفه برزين