نوشتنِ شرحِ هر وضعیتی که فکر می کنیم احساسِ خاصی نسبت به آن داریم،اغلبِ اوقات میتواند کمکمان کند تا درکِ بهتری از اتفاقِ موجود بدست بیاوریم.
دکتر باد هریس /کتابِ خودخواهی مقدس
گاهی مثل بیشتر زنها، وقتی اشک و هق هق امانم را میبُرد،
میمانم! میمانم به لحظاتی که از بین این حالت نفسگیر، دمی میگیرم به چرایی این حال، به اینکه چهام شده و این اشک شادمانیست از برای حصول یا حضور نیرویی که همراهم شده و یا غمگنانهایست بابت ضعیف بودن، هیچ بودن یا کم بودنم؟!
میمانم که این بغض، گرفتن صداییست که میخواسته فریاد بزند از درد؟
یا نشانهایست برای هلهلهی عبور؟
میمانم و میمانم و میدانم که راهی جز خلق لحظههایی برای شفای روح و تن ندارم.
پ.ن: و اولین کار برای این خلاق شدن یا آشپزی مندربیاری اما با حوصلهست و یا نوشتن سطرهایی برای زندگی
“عاطفه برزین”