گاهی میمانی، از ماندنت به ذوق یا از ماندنت به شرّ
حالا فقط یک چیز میدانم و آن اینست که:
دلم میخواهد میتوانستم پای سفرهی همه دلهای عاشق نیک و باصفا بنشینم تا مطمئن شوم “ماندنها”یشان به ذوقند و نه به عادتِ شرّ،
…آنوقت با یک دل راحت و سیر از ذوقکردنهای خودم بلند میشدم تا