تازه می‌فهمن از اون وقت تا حالا چه تحفه‌ای بودن وُ خودشون خبر نداشتن!
گاهی چقدر تحمل خودمون سخته چه وقتی تنهاییم و چه وقتی یکی مثل ما در مقابلمون یه دنده‌ست، بازیگوش و سِرتِقه یا مهربون، معصوم، مطیعه ...
فرقی نداره چه صفات مشترک یا متضادی داریم مهم اینه که دیالوگ‌های دو طرف به سکوت طولانی نرسه یا پُرِ پُرش دعوا و جر و بحث نباشه، یه کمش البته شیرینی و عدم یکنواختی رابطه‌ست و به آشتی کنون هر از گاهی می‌ارزه!

 مهم اینه که دل‌های دو مربوط، دیالوگ خوش نوا کم نیارن!

 

"عاطفه برزین"