بعضیها خیلی نقش آینه را بازی میکنن
نه اینکه خودخواسته باشهها نه، این جزء خاصیت خاصشونه. اگه شما هم این مُدلی هستید نه وقتی خیلی ازتون تعریف میکنن، مغرور بشین و نه وقتی ایراد بنیاسرائیلی و بیربط از شما میگیرن، ناراحت، چون طرف مقابل داره خودشُ تو آینه شما میبینه و تعریف میکنه!
حالا به یه چیز دیگه اما بهتره دقت کنید و اون وقتیه که دارید الکی به یه نفر ایراد میگیرید و حس خوبی از شخص مقابل ندارید یا اینکه متوجه تغییر احساسی خودتون نسبت به یکی میشید که مثلا چرا قبلا دوسش داشتید و حالا نه و یا قبلا عصبیتون میکرده و حالا نه!
عارضم خدمت شریفتون که مقدار زیادی از این حسها به خودمون برمیگرده یعنی وقتی حساتون به یه نفر بهتر شده یعنی خودتون هم رشد عقلی و معنوی داشتید و اگه حستون بده یا بد شده یعنی یه سایه تاریک داره درون روحتون، خرابکاری میکنه و یا از شما توجه بیشتری میخواد!
پیدا کردن ریشه و دلیل احساسات ما از بهترین روشهای خودشناسی و رشد برای داشتن آرامش، روابط منسجم و عالیه حتی وقتی محاسن خودمونُ در دیگران میبینیم، یعنی باید باور بکنیم ما این استعداد و خوبیها رُ داریم و این میشه موتور انگیزشی و پیشبرندهی ما
وقتی هم صفتی در شخص مقابل ما رُ آزار میده یعنی یا خود ما هم داریم همینکارُ میکنیم و توجه نداریم و یا اینکه اونقدر از اون صفت بیزاریم و سرکوبش کردیم که درون ما قد علم کرده، شاکی شده و میخواد انتقام بگیره و خودی نشون بده، در اینصورت آدمایی با صفاتی که ما دوسشون نداریم سر راه ما گذاشته میشه و ما اونا رُ جذب میکنیم که میخواد بگه خودتم اگه آگاهی الآنتو نداشتی میتونستی مرتکبشون بشی پس اونا رُ ببخش یا فراموش کن که قرار نیست همه مثل ما فکر کنن!…
“عاطفه برزین”