• صفحه اصلی
  • درباره سایت
    • معرفی
    • گواهینامه‌ها
  • روانشناسی
    • ارتباط انتخاب
    • به‌گشت
    • روانشناسی اجتماعی
    • مشاوره برند
    • روانشناسی سازمانی
    • تیپ شناسی شخصیت
      • تیپ‌های شخصیتی آرک‌تایپی
      • اینیا گرام
      • MBTI
  • نقدها
    • فیلم
    • کتاب
  • صدا و تصویر
  • اخبار
  • ادبی
    • داستان
    • شعر
    • هایکو
    • نوشته‌ها
  • صفحه موفقیت
  • خدمات
    • فعالیت‌های تجاری
    • مشاوره استخدام
    • دوره و کارگاه‌های آموزشی
    • مشاوره با تکنیک رمزواژه
  • ارتباط با ما

انرژی پزشکی، دانش مطالعه تندرستی

«شفاء خود یا دیگری؟!»

آشنایی با باور

تعصب

تیپ

تکنیک باورسازی

انتقال دهنده عصبی

دومینوی هستی

قضاوت سالم یا ناسالم؟

پایان دادن به بارداری (سقط جنین)

بازی‌های کامپیوتری و کودکان

بزرگ شدن

هویت

تجسس در روابط

"توجیه واژه‌ها"

تیپ شخصیتی شما؟

تجربه‌‌ی پس از مرگ

اتمام ناتمام‌ها

پیش‌بینی رفتار

شخصیت سوسیاپت

پیشی‌بگیر

هیولای ترس

اینجا ایران

سهم ما

رونمایی کتاب‌ ها

بازی شفاف

راضی شدن

خودت را...

فراموشی

کودک گناهکار

تاج خاردار

جنگ

عقده‌ غیرت

انجام کارها

تبلیغات فراآگاهانه

طناب

بُرد ذهنی

دانش یا خرد؟

خودخواهی مقدس

حریم

تصمیم گیرندگان کدامند؟

آغاز زندگی

تورم هویت

زندگی خالی

خوشبخت تنها

راه فردیت

درِ خانه

حل دعوا

راه‌هایی کوتاه برای کمال‌طلبی

فروتنی چیست؟

عاقبت کارما؟

تمدن عشق

همسویی

اختلاف سن در رابطه زوجین

خودکارآمدی

منِ آن، منِ تو

سرسره‌ای رو به شهر زمخت‌ها

فرار از ترجیح روانی

دوره آموزش تربیت مربی و مشاور با فرآيند درمانگری

اسمش را نیاور

فرصت‌طلبی

اعتماد یا بی‌اعتمادی؟

زن ذلیل

خودشکوفایی مزلو و یونگ

شانه‌های قوی

خفته‌گان سرزمینم

محبت نسیمِ خواستن تو

عارف عاشق

لیبیدو

زن واقعی مرد واقعی

عشق از دیدگاه لاکان

گاهی شوک برای رابطه لازم است!

فکر می‌کردیم

ارتباط سالم

خیانت

شیمی آدم‌ها

عشق دائمی

از یادمان باشدها

رابطه‌ای داشتنی

خشم

صبوری با درایت

صداقت به معنای واقعی

خطر برای منیت

توطئه

کاموا مخملی

امنیت کودکی

الوهیت عاشقی

پنج لایه روان رنجوری

به شعور لذتی هم احترام بذاریم

بار سنگین رو دوشمون نگه نداریم!

خوبیا، تاریکی‌هامون

خشم چیست؟

چهچهه عاشقی

واهی

برداشت‌ مناسب

طلب خیر

تفاوت بین عشق و مهر

بت نشیم

نفس آخر رابطه

پیکان انتقاد

مرز

تقوای سیاه

تشابه در تفاوت

گره کور

تعهد در عشق

فرقی نمی‌کند مرد باشی یا زن

نشان بیماری

مربوط‌

مگه آدم چشه؟

رابطه مناسب

کاش

سلامت رابطه

قضاوت سالم یا ناسالم؟

  • چاپ - پست الکترونیکی
قضاوت سالم یا ناسالم؟

هیچ نبایدی در درمان روان وجود ندارد.

احساسات، غلط نیستند. دفاع‌ها اشتباه نیستند. مقاومت بیجا نیست. حتی قضاوت کردن خودمان در لحظات خاصی، غلط نیست. همه اینها واکنش‌هایی هستند که راه شفای بیمار و نحوه آسیب زدن به خودشان را برای ما فراهم می‌سازند. "هر چند گاهی اوقات لازم است به بیمار بگوییم: "این بخش نا سالم وجود تو است"
بیماران به اندازه کافی خود را قضاوت می‌کنند. آنها داستان زندگی مربوط به خود را دارند. آنها سوپرایگوی سخت گیری دارند. چرا سوپرایگوی خود را به آنها تحمیل کنیم و از آنها ایراد بگیریم؟ با این وجود کدامیک از ما می‌تواند ادعا کند که سوپرایگوی درستی دارد که دیگران باید مطابق آن عمل کنندو بگوید از من تقلید کنید؟ من حتما راه درستی هستم! گمان نکنم. این وظیفه بیماران نیست که از ما تقلید کنند یا مطابق سوپرایگوی ما عمل کنند. وظیفه بیمار این است که خودش باشد و استعدادهای خود را شکوفا سازد و خودش نه من درمانگر، راهش را انتخاب کند.
وقتی به بیمار می‌گوییم که بخش ناسالمی در وجود تو است. آنها را تشویق به جداسازی، قضاوت شخصی و پس زدن قسمت ناسالم وجودشان می‌کنیم. در واقع بیمار خودش را از دفاع‌هایش جدا می‌بیند و این که این دفاع‌ها هستند که منجر به ظهور نشانه‌های بیماری و مشکلاتش شده‌اند را هم می‌بیند. گفتن این جمله به بیمار که تو بخش ناسالمی داری او را تشویق به جداسازی می‌کند. در پس جداسازی سلامت و بیماری و درست و غلط، مفهومی به اسم شفقت خود (self-compassion) ظاهر می‌شود.
شفقت خود محبت نا مشروطی است که احساسات، اضطراب، دفاع و مقاومت لحظه‌ای را در آغوش می‌کشد. این لحظه‌ای است در درمان که بیمار و ما قادر به پذیرفتن واقعیت می‌شویم .


با وجود این، همچنان که دفاع‌ها را می‌بینیم، خیلی اهمیت دارد که چه واکنشی نشان بدهیم. ما می‌توانیم دفاع‌ها را در راستای قضاوت بخش نا سالم یا بدوی بیمار از کار بیندازیم و هر ازگاهی این مدل قضاوت‌ها را به راه بیاندازیم:

1: مقاومت = بیمار بد
2: همکاری= بیمار خوب

زمانیکه بیمار مشکلش را در قالب مشکل بیرون روانی مانند مشکلات مادر شوهرش بیان می‌کند ما با قضاوت راجع به بیهوده بودن این مساله، تمرکز بیمار را درون روانی و به واقعیت نزدیک‌تر می‌کنیم.
سوال اینست آیا ما می‌توانیم از در گارد بودن و دفاع‌های بیمار آگاه باشیم برای اینکه آنها را به عنوان شکل همکاری پنهان ناهشیار بیمار ببینیم؟ ( که به بیمار نشان می‌دهد چه چیزی الان باید التیام یابد). دفاع و مقاومت بیمار دعوت از ما برای قضاوت نیست.
آنها التیام بخشی و کمک ما را فرا می‌خوانند. از ما می‌خواهند به آنها نزدیک تر شویم. حالا چه چیزی می‌یابیم؟ نمی‌دانیم. زمانیکه ما با قضاوت بیجا تمامیت وجود بیمار را نا سالم قلمداد می‌کنیم، ادعا می‌کنیم او را می‌شناسیم. در این زمان بیشتر با فرافکنی خود ارتباط بر قرار می‌کنیم تا رازها و نا گفته‌های شخصی قبل از خودمان.
زمانیکه تمامیت فردی را قضاوت می‌کنیم در واقع می‌گوییم: او مثل من نیست. من سالمم "او" نا سالم. ادعایی که در مورد همه ما به هیچ وجه صادق نیست. چه کسی از دیگری برتر است؟ وقتی هر کسی داستان زندگی شخصی مربوط به خود را دارد و دفاع در دوره‌ای از زندگی نجات بخش او شده است؟
اگر ما بتوانیم با انسانیت و تمامیت وجودی بیمار، مهربان و مشفقانه بر خورد کنیم با انسانیت خود مهربان بوده‌ایم و درجاتی از ملایمت ممکن است تمایل ما را برای قضاوت کردن پذیرفتنی کند. در این هنگام دیگر تمایلی به همانند سازی با فردی که خود در گیر کشمکش هست نداریم و او را سر سختانه قضاوت نمی‌کنیم. پذیرفتن انسانیت، خود منجر به پذیرفتن انسانیت بیمار و ملایمت با خود، نشان دهنده ملایمت و لطافت با بیمار است.

جان فرد ریکسون، درمانگر پویشی

توضیح:


می‌توان گفت که هیچکس بی‌اشکال و کامل نیست حتی درمانگران و مشاوران و حتی وقتی ما در جایگاه تعلم و تربیت به مانند اولیاء یا مربیان کودک هستیم باید بدانیم که نباید تمام آن فرد را ناسالم و یا مشکل‌دار فرض کنیم، بلکه با دقت، بهتر است بخش آسیب دیده یا ناسالم را مشخص کنیم و به فرد توضیح دهیم که با آن بخش کوچک بیمار که قابل درمان یا پذیرش است باید چه کند!


 و با سپاس و اجازه از مترجم محترم که نمی‌دانم کیست، بابت توضیح و ویرایش مجدد
 عاطفه برزین

بازدید 23035 بار
منتشرشده در روانشناسی اجتماعی
محتوای بیشتر در این بخش: « پایان دادن به بارداری (سقط جنین) , بازی‌های کامپیوتری و کودکان »
بازگشت به بالا

طراحی و بهینه سازی توسط گروه مشاورین سپنج