شاید هم این یک ژن وطنی‌ست که روز به روز ادعا و تکبر را می‌زند به فراموشی و معجونی می‌سازد که ما فقط معایب دیگران را می‌بینیم و حواسمان به باقی مهر و وقت صرف شده آن‌ها نیست!
گاهی وضع ازین هم بدترست و فرافکنی مشکلات و گره‌های خودمان را پرت می‌کنیم به سمت آن‌هایی که شاید حتی روحشان هم خبر ندارد و باید از چیزی دفاع کنند که مال خودشان نیست و فضولات سرسری هیجانی دیگرانی‌ست که نمی‌خواهند نیکی‌ها را ببینند و یا بفهمند که شاید مشکل از خودشان هم هست و هیچ کس قرار نبوده و نیست که بی‌عیب و گره باشد!
حالا این فراموشی را اگر بخواهیم کلان‌تر ببینیم، در رفتار مردمان وطن‌مان قابل وضوح‌ست که هر بار از جاهایی گزیده و زخمی می‌شوند که قبلاً شده‌اند و یا ضربه‌های کاری‌تری می‌خورند بابت همین فراموشی‌های متکبرانه با توهم عقل کل بودن!
و چاره‌ی این همه چیزی نیست جز کمی پرداختن به خود و داشتن حافظه‌ای که می‌بایست تقویت شود حتی به حل کردن جدول و سودوکوی نامناسبات رفتاری خود و مناسبات رفتاری دیگران و داشتن کمی انصاف!

توضیح عکس: فیلم فراموشی با بازی تام کروز سال 2077 را نشان می‌دهد. زمین به یک زباله دانی متروک و بایر تبدیل شده است. این امر نتیجه‌ی  نبردی میان انسان‌ها و موجودات فضایی است که 60 سال قبل رخ داده است. بشریت جنگ را برده اما زمین را از دست داده‌است!

عاطفه برزین
در میانه‌ی اسفند92